Wat vriendschap is in de oorlog

Samenvatting, recensies en informatie over de schrijver

 

https://www.basmaliepaard.nl/publicaties/trouw-recensie/allemaal-willen-we-de-hemel

http://www.sevendays.nl/artikel/177084#.VJQ2p2cw

http://www.tzum.info/2013/01/recensie-els-beerten-allemaal-willen-we-de-hemel/

http://www.leesplein.nl/LL_plein.php?hm=2&sm=1&id=350

 

 

De centrale personages

 

 

Het boek Allemaal willen we de hemel gaat over Jef hij is eenentwintig jaar. Hij heeft een zusje, Renée en een broertje met de naam Remi. Hij is de oudste van de drie kinderen. Hij woont samen in een huis met zijn zusje, broertje, zijn moeder Blondine en zijn vader Sander. Hij is erg bang aangelegd. Vooral zijn familie is daarvan overtuigd. Toch word hij bevriend met Ward. Eigenlijk is Ward precies het tegenovergestelde van Jef. Jef is heel stoer en durft veel. Hij is drieëntwintig jaar oud.  Hij is erg gelieft bij veel mensen, omdat hij een heel leuk karakter heeft. Hij is erg eerlijk en kan slecht liegen. Ook is hij heel positief ingesteld zo zegt hij vaak: ‘Alles komt wel goed’. Hij kan ook fantastisch saxofoon spelen .Dat blijkt ook uit de stukjes over de fanfare, iedereen gelooft dan ook dat hij een beroeps saxofonist kan worden. Dat is iets waar Renée het zusje van Jef op valt. Renée houdt door Ward veel van muziek, en gaat later aan het conservatorium studeren. Ze hebben ook een tijdje verkering met elkaar, totdat Ward naar het front gaat om te vechten. Jef heeft ook nog een broertje Remi dat overal buiten word gehouden omdat hij te klein is. Het doet ook heel kinderlijke dingen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit een stukje dat hij een snor op het paspoort van Jef tekent. Hij vond het heel grappig totdat de Duitser dachten dat het een vals paspoort was. Hij is wel heel muzikaal, en Ward leert hem fluiten. Zodra hij terugkwam van het front zou hij remi ook trompet leren spel. Helaas is dit er nooit meer van gekomen. Jef wil ook een held worden, want zo word het tegen hun verteld in de kerk. Hij is dan ook erg jaloers op Ward, die alles durft. Hij heeft er ook veel voor over, maar uiteindelijk gaat hij niet. Zijn vader verbied het hem ook. Dus blijft hij thuis en word uiteindelijk door een leugen toch nog een held. Hij krijgt een medaille, maar toch blijkt dat hij wel spijt heeft van de daden. Toch durft hij het niet op te biechten dat blijkt uit deze zin: ‘Mijn haren waren in één klap recht omhoog gaan staan. Het moment van de waarheid was aangebroken. Nooit eerder had ik verteld wat er die avond gebeurd was. Het was mijn geheim, ik zou het mee in mijn graf nemen. (blz. 27)’ Om die held te worden verraad hij Ward. Gelukkig voor Jef is Ward zo trouw aan zijn vriend, dat zelfs wanneer Ward door een leugen van Jef in de gevangenis beland, hij Jef niet verraad. Hij heeft daar wel over getwijfeld om Jef te verraden, maar uiteindelijk gaat vriendschap altijd voor.

Ik vind Jef echt een lafaard, al snap ik dat het moeilijk is om zoiets te vertellen. Ward is in het verhaal erg veranderd, hij wilde voor Vlaanderen dienen, maar aan het eind denkt hij daar heel anders over. Ward bleef zijn vriend trouw. Jef verraadde zijn vriend. Jef is toch ook veranderd, eerst was hij een lafaard en durfde het recht niet in eigen handen te nemen. Toen hij Ward doodschoot deed hij dat wel. Toch is hij nog steeds even laf als aan het begin, omdat hij de verantwoordelijkheid voor zijn daden niet durft te nemen. Je kunt wel echt meeleven met de hoofdpersonen. Ook al zijn ze allemaal anders. Al vind ik het wel erg wat de keuzes van Jef zijn. Dus dat is wat lastiger om daarmee mee te leven.

De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween

Recensie de 100 jarige man die uit het raam klom en verdween

de kaft van het boek

Ik heb een boek gelezen met de titel: de 100 jarige man die uit het raam klom en verdween. Het gaat over Alllan, Allan word 100 jaar en er word een feest georganiseerd in het bejaardenhuis. Omdat hij geen zin heeft in het feest besluit hij uit het raam te klimmen. Als hij bij de bus staat te wachten vraagt er een man om even op zijn koffer te passen. Wanneer de bus eraan komt en de man nog niet terug is, besluit hij de koffer mee nemen. Als hij de koffer openmaakt blijkt er allemaal geld in te zitten. Dat is het begin van een avontuur, waar hij achterna word gezeten door een heleboel mannen.

Ik vind het een leuk boek omdat het makkelijk te lezen is en er veel in gebeurt. Het is echt een opeenvolging van een heleboel gebeurtenissen. Je word er als lezer echt in meegesleept, en bent benieuwd wat er nu gaat gebeuren. De gebeurtenissen zijn niet altijd even realistisch, maar wel heel grappig. Doordat het verhaal heel meeslepend is lijkt het net of de gebeurtenissen echt kunnen gebeuren. Dat komt waarschijnlijk door de meeslepende schrijfstijl. Ook kijkt hij vaak terug naar zijn vroegere leven. Zo maakt hij straling boos en praat hij met hoge leiders in Japan. Dat vind ik wat minder leuk. Maar deze delen van de vroeger jaren nemen je wel mee door de geschiedenis van de twintigste eeuw. Je leest in een grappige manier over de geschiedenis van een heleboel oorlogen. Door de nuchtere kijk en het gevoel voor humor is het leuk om te lezen. Tijdens het lezen kwam er soms een glimlach over mijn mond. Het boek is geschreven voor mensen die een luchtig, grappig boek willen lezen en geen zin hebben in moeilijke literatuur. Het is echt een boek voor aan het strand.   

boekverslag de hond met de blauwe tong

korte samenvatting

Het boek bestaat uit vijf korte verhaaltjes van de ik-persoon. In hoofdstuk een is het Pasen en moet de ik-persoon naar de kerk maar omdat hij niet gelovig is, krijgt hij daar ruzie over met zijn vader.

Hoofdstuk twee gaat over dat tijdens de mobilisatie, een officier in huis komt en dat hij alleen maar op de bank zit en het eten op eet.

Hoofdstuk drie is de titel van het boek en gaat over dat de ik-persoon een bloemist naar huis brengt en dat hij tijdens de rit allemaal flash backs heeft naar vroeger. Hoe gemeen zijn vader was en dat hij dood moet.

Hoofdstuk 4 gaat over dat de ik-persoon schilder is geworden en dat hij een oude kennis van de familie na gaat tekenen.

Hoofdstuk 5  gaat weer over de jeugd van de ik-persoon en dat hij gaat vissen met zijn vader. Hij steekt per ongeluk zijn hand in een wespennest, en zijn vader word gestoken. Ze besluiten daarna om naar huis te gaan.

De kaft

Op de kaft die ik heb gemaakt, zie je een hond met een blauwe tong. Dit heb ik gedaan omdat het boek zo heet. Op de achter grond zie je een jongetje naast zijn vader staan. Ik heb dat zo gedaan omdat het boek gaat over de relatie over vader en zoon. En hoe dat zijn verdere leven heeft gevormd. De kleuren zijn wat donkerder zodat het er wat saaier uitziet. Kinderen zullen dit boek dan niet zo snel kiezen. Ook staat er een leeftijd op zodat ze in ieder geval gewaarschuwd zijn. De leeftijd is zo hoog, omdat het boek een beetje saai is en daar moet je wel doorheen kunnen lezen.

Op de achterkant van het boek heb ik een plaatje bij elk hoofdstuk. Bij hoofdstuk een heeft hij ruzie met zijn vader. Bij hoofdstuk twee komt er een
officier in huis. In hoofdstuk 3 brengt de hoofdpersoon iemand naar huis. In hoofdstuk vier is de hoofdpersoon schilder geworden, en in hoofdstuk vijf gaat hij vissen met zijn vader.

Stijl

De stijl van het boek is best saai omdat het lange zinnen zijn met veel details. Ook is het een beetje ouderwets geschreven. Waardoor het lastig was om het boek uit lezen. Vaak was het boek onbegrijpelijk. Ik zou niemand dit boek aanraden om dit boek lezen. Een voorbeeld van zo'n lastige zin is: ''Hij zat in zijn stoel en keek met een psychische blik naar het konijn.''

 

E-mail aan een personage

hey ik-persoon,

Ik heb over je leven gelezen, en ik vond je leven best wel ingewikkeld. Ik zou je daarom een aantal vragen willen stellen. Haat je je vader echt? Waarom haat je je vader eigenlijk zo?Heb je je vader uiteindelijk nog vermoord? Waarom ben je eigenlijk kunstenaar geworden? Hoe heet je eigenlijk?

Groetjes Gerrieke

Hoi Gerrieke,

Ik vind het leuk dat je over me hebt gelezen. En mijn leven is inderdaad best wel ingewikkeld. Ik zal proberen zo goed mogelijk antwoord te geven. Ik haat mijn vader echt en dat zal ik ook altijd blijven doen, hij heeft mijn leven verpest. Hij heeft de baas over me gespeeld, me uitgescholden en gezegd dat ik gestoord ben. Ook zei hij dat ik zijn zoon niet was omdat ik niet meer naar de kerk ga. En hij vond het al helemaal erg dat ik kunstenaar ben geworden. Ook al haat ik hem, ik wil niemand vermoorden, dat is onmenselijk. Ik heb hem dus niet vermoord. Ik ben kunstenaar geworden omdat ik vroeger thuis niks mocht en kon. Mijn vader verbood het omdat het niks voor jongens was om je gevoelens te laten zien. Toen ik uit huis ging wilde ik doen wat nooit mocht en ik vond het zo leuk dat ik ermee ben doorgegaan. Mijn naam is Frank.

Groetjes Frank

 

Webblogopdracht 3

De grot van tim krabbe 

De auteur

Tim Krabbé werd geboren op 13 april 1943 in Amsterdam. Hij was getrouwd met Lix Snoijink en hebben samen een zoon, Esra. Hij heeft psygologie gestudeerd aan de universiteit van Amsterdam. Hij schrijft vooral romans, gedichten en korte verhalen. Hij heeft veel belangstelling voor wielrennen en schaken. Over deze sporten heeft hij dan ook enkele boeken geschreven. Hij heeft ook een prijs gewonnen, het Gouden Kalf in 1988, voor de beste Nederlandse film. Enkele boeken van Tim Krabbé zijn:
De werkelijke moord op Kitty Duisenberg (1967,roman)
Flanagan of het einde van een beest (1970,roman)
De stad in het midden (1978,verhalen)
Het Gouden Ei (1984,roman)
De Matador (1991,verhalen) Vertraging (1994,roman)
De paardentekenaar (1995,verhalen)
De Grot (1997,roman)

Op de link hieronder zie je alle boeken die door Tim Krabbe zijn geschreven. http://timkr.home.xs4all.nl/text/biblnl.html

1. ik zie niet echt een verband tussen de thema’s waarover hij schrijft. In al zijn boeken gaat het vaak over criminaliteit, liefde, scheiding en hereniging en het noodlot. Ik zie niet dat wat te maken heeft met zijn leven. Hij komt wel uit een creatieve familie dus misschien heeft dat er wat mee te maken.

2. Ik zie niet echt een overeenkomst tussen de hoofdpersoon en de auteur. De hoofdpersoon is rustig en denkt goed na. Terwijl de auteur wat uitbundiger is. Thematiek Er zijn in het boek een aantal thema’s criminaliteit, liefde, hereniging, scheiding en het noodlot. Om over criminaliteit door te gaan er is in de actualiteit veel over drugs en over de moorden en straffen die daarbij plaatsvinden.

Thematiek

Je hooort in de actualitieteit vool over drugskoeriers en de straffen die plaatsvinden in andere landen. Of dat er in het criminele circuut veel afrekeningen plaatsvinden. Dit is dus mijn stelling: mag je drugskoeriers vermoorden?

Ik vind niet dat kan omdat dat tegen de mensenrechten in gaat. Het is niet menselijk en gewoon wreed dat kun je niet maken en het gaat te ver. Die mensen rechten zijn er niet voor niets en die kun je dan ook niet zomaar overtreden voor een drugskoerier.

Bovendien wat is er nu zo erg aan drugs iedereen die het wil komt er toch wel aan. En in het buitenland kunnen de straffen oplopen tot zeventien jaar. Dat vind ik toch wel lang genoeg om iemand te straffen.

Aan de andere kant het is toch wel erg want drugs kunnen andere mensen hun leven kapot maken. En ze nemen zelf het besluit om de drugs over de grens heen te smokkelen. Indirect maken die drugskoeriers een heleboel levens kapot ook die van de vrienden en familie van de drugsverslaafde, maar ook die van hunzelf. Maar de mensen die drugs gebruiken kiezen er zelf voor. Later kunnen ze er gewoon niet meer vanaf blijven maar in het begin is het toch hun eigen keuze.

Al met al vind ik niet dat je iemand mag vermoorden die drugskoerier is. Die koerier is trouwens niet echt de dader. De koerier wil alleen maar snel en makkelijk geld verdienen. Het is niet eerlijk om die te straffen met de doodsstraf. Een boete en een gevangenis straf is erg genoeg.

Stijl


Tim krabbe schrijft kort en bondig, maar af en toe komt er wel beeldspraak in voor. Er worden niet echt moeilijke woorden gebruikt. Maar soms is de beeldspraak moeilijk te volgen. En ik vind soms dat het te lang duurt voordat er iets gebeurt. Want er zijn veel gedachte en door de tijdsverloop kwam ik er pas aan het eind van het boek achter hoe het allemaal zat. Dus eerst snapte ik het boek niet zo goed, doordat het eigenlijk allemaal korte verhaaltjes zijn die je allemaal moet lezen. En pas aan het eind kom je erachter wat die verhaaltjes met elkaar te maken hebben. Dus de stijl vind ik niet zo heel geweldig maar het verhaal is wel goed en spannend. Ik vind het alleen een beetje irritant geschreven.

Fantasie & creativiteit

Als ik Tim krabbe was zou ik iets minder gedachte erin verwerken en iets meer actie. Ook zou ik de tijdsverloop gewoon in chronologische volgorde plaatsen zodat je weet waar het boek over gaat. En zodat in het begin al echt meegesleept word in het verhaal.

Ander eind van het verhaal
Als Egon en Marjoke worden geroepen voor de rondleiding in de grot. Egon kijkt steeds stiekem naar Marjoke, als ze ziet dat hij kijkt lacht ze en hij lacht terug. In grot vertelt Marjoke dat ze stenen zo mooi vind, Egon is verbaast hij dacht dat hij de enige was die dat leuk vond. Hij vertelt haar dat hij geologie leuk vind, om de afstand te overbruggen van miljarden jaren in het steen. En wat doet Marjoke, Marjoke kijkt hem niet raar aan, ze lacht hem niet uit, maar ze knikt ze snapt het. De hele middag zijn ze samen, ze kijken naar stenen, naar scheuren, en ze lachen. Axel kijkt af en toe hun kant uit, maar dat kan Egon niks schelen hij is nu bij Marjoke. Als ze de grot uit zijn koopt Egon een stukje steen voor Marjoke. En ze vind het leuk. Ze geeft hem zelfs een zoen op zijn wang. Verschrikt kijkt Ergon op ze lacht, hij lacht terug en bloost. Als ze later bessen gaan plukken roept Axel hem, en hij komt, maar als hij Marjoke ziet kijken weet hij het, hij moet stoppen. Sorry Axel, ik ga met Marjoke roept hij. En snel loopt hij naar Marjoke toe. Ze lacht. Later tijdens het bessen plukken vraagt Marjoke: Egon ben je wel eens verliefd geweest? Snel denkt hij na, zal hij het zeggen? Durft hij het? Dit is meer iets voor Axel. Niet geweest, maar nu wel: zegt hij. Marjoke lacht en gaat zitten, ze zoenen. De hele tijd, opeens word het schemerig. Wat gek :zegt Egon ze hebben ons zeker niet gemist. Helemaal niet erg toch :zegt Marjoke. Zullen we terug gaan naar de grot en daar blijven de hele nacht. Egon knikt niet eens ze is al op weg. Ze zoeken wat gras om op te liggen en praten samen de hele nacht door. Als het licht word besluiten ze om terug te gaan. Als ze terug komen horen ze dat Axel naar huis is gestuurd. Ook zij worden naar huis gestuurd omdat ze de hele nacht zijn weggebleven . Onderweg in de trein vraagt Egon of ze er spijt van heeft gehad. En of ze het erg vind om weer naar huis te moeten. Marjoke vraagt of hij het erg vind om naar huis te moeten. Egon zegt dat hij het niet erg vind alleen dat hij haar dan korter kan zien. Egon komt erachter dat ze vlak bij hem woont. Ze zien elkaar daarna nog veel vaker. Later wonen ze zelfs samen en krijgen ze een kind. En van Egon hebben ze nooit meer wat gehoord.

Erik of het klein insectenboek



WEBBLOGOPDRACHT ERIK OF HET KLEIN INSECTENBOEK

INFORMATIE OVER DE SCHRIJVER

Godfried Bomans is een schrijver, acteur en columnist hij heeft in totaal 60 boeken geschreven en ze waren allemaal bijzonder populair. Het populairste boek dat hij heeft geschreven is Erik of het klein insectenboek. Dat hij heeft geschreven vlak voor de tweede wereldoorlog. Godfried Bomans is geboren op 2 maart 1913 in Haarlem. Godfried krijgt een strenge opvoeding door de rooms katholieke opvoeding van zijn ouders. Wanneer hij naar school gaat ontdekt hij het lezen en schrijven. En word hij redacteur van diverse schoolkranten. In 1932 schrijft hij het  drama Bloed en Liefde. Zelfs nu word dit stuk nog opgevoerd bij amateur toneelstukken, en is daar nog bijzonder populair. Hij gaat rechten studeren in 1933 en word redacteur bij het studentenblad. Maar Amsterdam bevalt hem niet het is te kil en niet knus genoeg , hij stopt dan ook heel abrupt met zijn studie. In 1936 gaat Godfried met zijn broer naar Italië om te reizen, waar ze een tijdje in een klooster verblijven. Wanneer hij terug is in Nederland zegt hij bij terugkomst tegen familie en vrienden dat hij het in het klooster wil. Door ziekte moet hij in bed blijven en daardoor moet hij zijn reis uitstellen. In bed beslist hij dat hij toch wil blijven studeren. Hij reist naar Nijmegen om daar psychologie te studeren. Hij ontmoet daar zijn vrouw en schrijft zijn populairste boek Erik of het klein insectenboek. Er komen in een jaar wel 10 drukken uit! De studie mislukt en hij verhuist weer terug naar zijn geboorteplaats Haarlem. Daarna publiceert hij een heleboel toneelstukken, boeken en andere artikelen in kranten of tijdschriften. Hij levert in zijn stukken een heleboel kritiek op de maatschappij op een humoristische manier.  Hij begint ook op te treden op radio en televisie. Zo word hij een bekende Nederlander. Maar de vermoeidheid begint op te dringen. Het leven van een bekende Nederlander is zwaar en hij kan ook moeilijk nee zeggen. Hij overlijdt dan ook in 1971 aan een hartaanval. Voor zijn werk heeft hij ook een aantal mooie onderscheidingen gekregen zoals:

■Op 21-11-1964 krijgt hij de Orde van de Gulden Humor van de federatie van Limburgse carnavalsverenigingen.

■In 1965 wordt hij benoemd tot lid van de Orde van de Roos en het Kruis van Jeruzalem.

■Op 30-04-1968 wordt hij benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

■Yad Vashem 1987, van de Israëlische regering

VERNITIGENDE RECENTIE

Erik of het klein insectenboek gaat over een jongen die op zijn kamer ligt en opeens spreken de schilderijen van zijn overleden voorouders tegen hem. Dat is natuurlijk al onmogelijk maar het word nog  gekker. Opeens word hij klein en komt in een schilderij van de tuin terecht. Waar de insecten tegen hem beginnen te praten, en doordat hij voor een toets een hoofdstuk over insecten moet leren, en daardoor een rups red die in een pop is veranderd, door de huur voor de vlinder te betalen. Gaan de dieren hem overal raad over vragen. Dat is gewoon onmogelijk omdat dieren ten eerste niet kunnen denken(dat is wetenschappelijk bewezen ze doen alles via hun instinct) en ten tweede kunnen ze niet praten omdat ze alles via signalen doen of via geluiden maar dan nog kunnen ze alleen praten met organisme van hun eigen soort. Dit boek is gewoon onmogelijk en niet realistisch. Bovendien is het lastig te lezen omdat er veel woorden worden gebruikt die bijna niet meer gebruikt worden. Ook is het omslachtig geschreven waardoor het saai word om te lezen. Ik denk ook dat het voor veel mensen saai is om te lezen, want wie vind het leuk om over insecten te lezen het is echt heel saai, ook omdat je eigenlijk al weet hoe het af gaat lopen. Misschien is het nog wel leuk voor jongere kinderen hoewel ik niet denk dat ze het boek begrijpen. Dus al met al zou ik het niemand aanraden omdat het saai, onbegrijpelijk en onrealistisch is. 

RECLAMEOPDRACHT