Ventoux

 

Het boek Ventoux van Bert Wagendrorp gaat over wielrennen, maar vooral over de vriendschap van vijf jongens. Het boek begint als de jongens dertig zijn, en word vertelt uit het oogpunt van Bart is misdaadjournalist. Dan heb je nog de coke dealer Andre, natuurkundige Joost, Surinamer en reisbureaueigenaar David. En natuurlijk de beeldschone Laura. Peter hoorde eerst ook bij de vriendengroep, maar is bij de afdaling van de Mont Ventoux overleden. Dit is een stukje uit het boek dat ze merken dat Peter dood is.

 

"Ik remde zo hard dat ik bijna onderuit sloeg. Achter me hoorde ik de piepende remmen van David. We passeerden de plek waar Peter lag. Ik zag zijn hoofd dat rood kleurde van het bloed. Pas een meter of twintig verderop kwam ik tot stilstand. Davids auto stond achter me, scheef op de berg. Ik maakte mijn riempjes los en gooide de fiets op de grond."

 

 Door toeval komen de vier vrienden elkaar weer tegen het lijf. Laura is al sinds het ongeluk van Peter verdwenen. Opeens krijgt Bart via Facebook  een bericht van Laura. Daarin staat dat ze wil dat de vier vrienden naar de Mont Ventoux komen. Ze besluiten om te gaan en allemaal de Mont Ventoux te beklimmen. Eigenlijk heeft niemand nog echt het verdriet verwerkt. Ze voelen zich nog best wel schuldig over de dood van peter. Iedereen was vroeger op zijn eigen manier verliefd op Laura. Laura voelde alleen wat voor peter, maar dat wisten de andere niet. Door de berg te beklimmen wil iedereen zijn verdriet verwerken. Ook wordt daardoor de vriendschap een stuk sterker. Alles wordt opengegooid en zo komen ze er achter hoe Peter is verongelukt.

 

Ik vind het een goed boek omdat het makkelijk te lezen is. Het verhaal is niet heel geloofwaardig. Dat komt omdat het niet logies is dat iemand dood gaat bij de afdaling. En dan ook het toeval dat Laura dan ook nog zwanger is van peter. Het verhaal dat zes vrienden op vakantie gaan en een paar de berg beklimmen is wel geloofwaardig, maar veel dingen daaromheen niet.

De personages handelen soms niet echt goed, omdat bijvoorbeeld Joost plagiaat pleegt. Hij zou de Spinoza prijs winnen voor een onderzoek dat hij had gedaan. Uiteindelijk bleek dat hij de resultaten had gestolen. Het is ook niet echt goed dat Andre cocaïne heeft verhandeld.  Dat Laura vertrekt na het ongeluk en pas na dertig jaar weer contact opneemt, is ook niet echt netjes.

Ik vind het verhaal wel heel vernieuwend, omdat meestal heel voorspelend zijn. Dit verhaal begint in het midden waardoor het  heel verrassend is.

 

 

Dit zijn recensies uit verschillende kranten en websites.

   

http://www.volkskrant.nl/recensies/ventoux-een-jongensboek-mv-over-vriendschap-dat-leest-als-een-trein~a3451661/

http://mustreads.nl/recensie-ventoux-bert-wagendorp/

http://www.tzum.info/2013/06/recensie-bert-wagendorp-ventoux/

http://recensieweb.nl/recensie/fijn-jongensboek-gaat-langs-het-randje/

Het onderzoek naar het verlies

 

Kruisverhoor van Peter Delpeut is voor mij een prettig boek om te lezen. De thema’s van het boek zijn misdaad en rouw. Het gaat namelijk over een man(Martin) die zijn vriendin is verloren. Zijn vriendin was een goede baanwielrenner en is toen ze op vakantie was verdwenen.  Hij zit daar erg mee en heeft daar ook zijn huis mee ingericht. In de serie Moordvrouwen zijn deze twee thema’s ook met elkaar verwerkt, maar daar is net andersom veel misdaad en weinig rouw. Hieronder is een fragment uit het boek waaruit blijkt dat hij het nog niet heeft verwerkt wat er met zijn vriendin is gebeurd. Dit blijkt uit de inrichting van het huis.

 

"Esther was verbaasd dat zijn huis zo erg ingericht was op één persoon. Van alles was er naar één. Toen Martin Jansen introk in dit appartement was hij naar de Ikea gereden en daar zijn aankomen gedaan. Ook de vrouw bij de kassa had hem verbaasd aangekeken toen hij met één mes', één vork, één lepel, één bord en zelfs maar één kopje bij de kassa aankwam. Ze maakte er een grapje over, maar daar kon hij niet om lachen."

 

Het andere thema is misdaad. Martin heeft een hele goede ondervraagtechniek. Op het bureau staat hij erom bekent dat hij alles uit iemand kan krijgen. Het leuke hieraan is dat hij dat hij die techniek heeft afgekeken van discovery channel. Ik heb veel politieseries gezien, en vooral het verhoor is hier belangrijk. Zo komen ze bij flikken Maastricht er bijna altijd uit door het verhoor. Hieronder is een stukje waarin hij beschrijft hoe dat werkt.

 

"Hij herhaalde zijn route, cirkelde om haar heen. Steeds als hij het meisje passeerde, zochten haar ogen nu de zijne, en keer op keer ontweek hij haar blik. Ze kon naar hem kijken, zo liet hij haar weten, zonder zijn oogopslag te hoeven trotseren. Hij ontnam haar de noodzaak zich te verbergen, haar ogen naar binnen te keren. Het was een truc die hij jaren geleden in een televisiefilm over het temmen van wilde paarden het gezien. Je moest het paard leren dat je geen roofdier was, had de cowboy verteld. Dat er geen gevaar van je uitging. Martin Jansen had niemand over zijn truc verteld. Zijn reputatie om zelfs de meest onwillige arrestant aan het praten te krijgen was legendarisch binnen het korps, dat wijst hij, Esther had niet voor niets hem gebeld."

 

De motieven zijn alleen zijn, verlies en drankproblemen. Deze problemen komen vooral samen in het thema rouw. Alleen eentje hoort er niet echt bij dat is het drankprobleem. Di t hoort eigenlijk bij ester zijn collega. Zij had ruzie met haar vriend en is het huis uit gezet . Daar is ze depressief van geraakt en heeft ze een drankprobleem door ontwikkeld. Hieronder daar een stukje over.

 

‘’‘Martin? Martin? Ben je daar eindelijk?’

 ‘Esther,’ verzuchtte hij teleurgesteld.

‘Je moet me helpen.’ De stem aan de andere kant struikelde over de vier eenvoudige woorden. Esther had haar tong niet in bedwang. Ze had gedronken. Hij hoorde geluiden die hij liever niet wilde horen, het geruis van een portofoon, de pieptoontjes van een mobiel netwerk. Esther zat dronken in een dienstwagen.’’

 

Ik vind deze motieven mooi en duidelijk uitgewerkt, het word vrij goed duidelijk uitgewerkt. Het zet thema zet me wel aan het denken. Het is toch raar dat iemand zo van de aardbodem kan verdwijnen. Het is natuurlijk altijd erg om iemand te verliezen, maar op zo een manier is het nog erger. Het is echt een boek dat ik mensen zou aanraden als ze iets moeten lezen voor school.

 

De recensies die ik heb gebruikt

http://www.boekenbijlage.nl/hollandse-zakelijkheid-met-scandinavische-diepgang/

http://recensieweb.nl/recensie/volop-actie-en-spanning-in-de-kop-van-noord-holland/

http://www.hanta.nl/hanta/2012/12/25/kruisverhoor-peter-delpeut/

                        Recensie een vlucht regenwulpen

 

Maarten is een jonge hoogleraar in celbiologie, doordat hij in zijn jeugd heel geïsoleerd heeft geleefd heeft hij pleinvrees ontwikkeld. Hij is heel slim en kan moeilijk contact maken met andere kinderen. Doordat hij zo slim is wordt hij op school in een apart kamertje gezet zodat hij goed kan leren. Hij is het lievelingetje van de meester. Hierdoor wordt hij nog meer gepest. Hij is ook verliefd op een meisje met de naam Martha. Doordat hij haar als ideaal ziet is hij niet in staat om een meisje te vinden dat aan haar kan tippen. Hij vertoont een beetje stalkerig gedrag. Hij gaat bij de bieb werken, en naar de kerk waar zij vaak komt. Dan overlijd zijn moeder aan keelkanker, voordat ze overlijd komen er twee ouderlingen van de kerk. Ze zeggen dat Maarten’s moeder niet in de hemel kan komen. Maarten wordt daarom zo boos dat hij die ouderlingen aanvliegt. Zijn ouders waren streng gelovig. Vanaf dat moment is maarten helemaal klaar met de kerk. Op een gegeven moment krijgt hij het idee dat hij nog maar twee weken te leven heeft. Wanneer hij naar een congres in Bern gaat ontmoet hij een leuke vrouw. Als die vrouw het vervolgens heel gezellig heeft met een andere collega, en ze met z’n drieën een bergwandeling gaan maken valt Maarten van een berg. Gelukkig kan hij zich nog net vasthouden en in die nacht krijgt hij het gezicht van Martha te zien. Hij besluit dat het wel goed is om geïsoleerd te leven, en kiest vanaf dat moment daar ook bewust voor.

Ik vind dat het boek best lastig is geschreven omdat er een heleboel flash-backs in terug komen. Je hebt ook het gevoel dat je midden in het verhaal begint. Dus vooral in het begin is het lastig om goed te begrijpen waar het over gaat, maar door de flash-backs verder in het verhaal kom je daar wel steeds meer achter. Verder zijn het wel lange zinnen, maar er worden niet hele moeilijke woorden gebruikt. Dus dat is dan wel weer een pluspunt.

Op sommige momenten was het een best wel emotioneel boek. Vooral als zijn moeder overlijd. Dat raakte me best wel, want ik kan me niet voorstellen dat mijn moeder er niet meer zou zijn. Hij had in het hele boek eigenlijk zijn moeder als enige persoon waar hij op terug kon vallen. Dat bewijst ook wel dat Maarten sociaal niet zo heel vaardig was.

Ik vind het boek niet heel geloofwaardig, want hoe kun je nu zo geïsoleerd raken. Want op school leer je ook hoe je jezelf goed kunt uitdrukken. Toch denk ik dat het 1978 een heel stuk geloofwaardiger is, toen was de kerk ook een stuk belangrijker.

Het personage vertoont niet echt sociaal gewenst gedrag. Zo stalkt hij een meisje en praat hij niet echt met andere kinderen. Het heeft wel een reden dat hij zo geworden is maar toch is het niet echt een excuus. Het personage reageert niet echt goed op bepaalde situaties. Zoals op het congres in Bern vind hij een vrouw leuk, maar hij gaat er niet echt goed mee om. Zo kan hij het niet verdragen dat zijn collega er met haar vandoor gaat. Zo is helaas het leven en dat moet ook het personage  accepteren.

 

 

 

Links naar gezaghebbende recensies

 

http://www.tzum.info/2014/11/recensie-maarten-t-hart-een-vlucht-regenwulpen/

http://recensieweb.nl/recensie/het-begin-van-een-schrijverscarriere/